προδυσωπώ

-έω, Α

μετριάζω, καταπραΰνω, αναχαιτίζω εκ τών προτέρων («ὁ δῆμος προδυσωπῆσαι τὴν ὁρμήν αὐτοῡ βουλόμενος ὑπαντᾷ τοῑς στρατιώταις μετ' εὐφημίας», Ιώσ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < προ-* + δυσωπῶ «παρακαλώ επίμονα και πειστικά»].